Sirk

Neşeli uvertür müzikleri bile iç acıtan kumpanya.
Benim yarattığım sirkin adı; "Sıkılan ve Coşkunluktan Başka Çıkar Yol Bulamayanlar Kumpanyası".
Artistleriyle konuştuğum zaman derler ki: "Gerçekleri bilenler, bizler... Bilgilerinin yükü altında ezilenler, başarısızlıkları bile uyduruk olanlar; başarısız olmayı bile tümüyle beceremeyenler... Bizler; yaralı hayvan sirkindeki çaresiz akrobatlar; hiçbirinin ilacı olmadığı için sadece birbirlerine bakıp ağlayan acıklı trapezciler; yüzünden boyaları akıp giden, ama hâlâ bir kişinin olsun alkışlayacağını umarak hayatının oyununu çıkarmaya çalışan, alkışlanmayacak kadar yitik palyaçolar; tüyleri yolunmuş aslanlarıyla aynı yolun yolcusu olan, kıpkırmızı gözleriyle kafesin içinde çırpınan, çıkar yol arayan aslan terbiyecileri; küçücük sahnenin ortasındaki küçücük buz parçasının üzerinde dengede durmaya çalışan, hayatları boyunca o dengeyi tutturamayıp, her gösteride yere kapaklanan, her gösterisini alkış sesleri yerine kahkahalarla bitiren ucuz makyajlı revü kızları; 'umut büyüklerin işi, çocukluklarını saltanat uğruna boğanların, matematik bilenlerin' diyen, yapabildikleri tek numara acı çekmek olan sihirbazlar; on üçüncü topu yakalamaya, yani sonsuz yolculuğa yazgılı yorgun jonglörler; çocuk boylarıyla iç acıtan hazin cüceler; bebeklerinin suratına nakşettikleri o sonsuz can acıtan gülümsemeyi bir deniz feneri gibi gözlerinde taşıyan vantriloklar..."